Wiesz, czym są „ślepe ryby”? Nie, to danie wcale nie ma nic wspólnego ze śledziem czy dorszem. Może będziesz zdziwiony tak samo jak ja, gdy dowiedziałam się, że to nic innego jak... zupa z ziemniaków! Prawdopodobnie miałeś już okazję słyszeć o pyrach z gzikiem, jednak czy znasz szagówki, kulanka, kluchy na łachu? Podpowiem Ci! To różne rodzaje klusek serwowanych w towarzystwie dania głównego – jedne z wielkopolskich przysmaków.

Historia tego regionu jest niezwykle pasjonująca, podobnie jego kulinarne zwyczaje. Ukształtowane niemieckimi wpływami zaskakują prostotą oraz charakterystycznym nazewnictwem. Mieszkańcy Wielkopolski słyną z dumy ze swych tradycji i do dziś korzystają z dawnych receptur. Ich podstawowy sekret stanowi najczęściej pyra, czyli po prostu... ziemniak. Brzmi pysznie i tanio, prawda? No to gotujemy!

Uwielbiam wracać wspomnieniami do historii opowiadanych przez rodziców czy dziadków. Z perspektywy czasu nabierają one dla mnie zupełnie innego znaczenia. Łącząc chronologię wydarzeń z pasją do gotowania, dostrzegam wiele zależności, mających swoje odzwierciedlenie w kulinarnych tradycjach danego regionu. Odkrywam je z nieskrywaną radością! Skąd pochodzą niebecza, farszówki czy gołąbki zwijane w liście winogron? Z przyjemnością zdradzę Ci tajemnice, które kryje kuchnia Ziemi Lubuskiej.

Tuż po wojnie tereny należące do Lubuszan zasiedlili Kresowianie, Wielkopolanie oraz Litwini, rozpowszechniając przy tym smaki zaczerpnięte z domów rodzinnych. Stęsknieni polskiej tradycji, postanowili doprawić całość garścią staropolszczyzny. Gotowi na kulinarną podróż? To... w drogę!

Co oprócz gwary wyróżnia Śląsk? Oczywiście – tradycyjna kuchnia! Obfituje w dania z ziemniaków, śledzi, mięsa i kapusty, które mimo swojej prostoty, urzekają smakiem i przepełnione są domowym ciepłem. Rolady, kluski oraz modro kapusta to podstawa niedzielnego obiadu. Codzienne dania, jak wodzianka czy ciapkapusta, również potrafią rozpieścić podniebienie.

Powiązania z kulturą niemiecką ukształtowały specyficzne nazewnictwo części dań. Wpływ historii zaważył na silnym przywiązaniu do tradycji, którą kontynuuje się w domach do dziś. Chcesz poznać ją bliżej? Wspólnie ze mną zaproś ją na stół!

Pamiętam, że kiedy pierwszy raz spotkałam się z nazwą szablok z zacierkami, byłam zaciekawiona recepturą nieznanego mi dania. Okazała się nim... fasola z zacieranymi kluseczkami. Wprost niesamowite połączenie! Zarówno ten smak, jak i wiele innych kryje w sobie kuchnia kujawska. Tradycyjne dania tego regionu stanowią bowiem ciekawą fuzję lokalnych dóbr, czyli ryb słodkowodnych i drobiu, a także płodów ziemi: ziemniaków, fasoli, śliwek i jabłek.

Ze względu na swoje położenie geograficzne kuchnia Kujaw czerpie z urodzaju licznych pól i bliskości jezior. Chociaż w codziennej diecie przeważają zupy, dania ziemniaczane i mączne, to właśnie stąd wywodzą się szlacheckie półgęski. Jeśli jesteś głodny nowych przepisów, odkryj je razem ze mną!

Kto z nas nie lubi świeżej, pysznie przyrządzonej ryby? Chyba nikt nie zaprzeczy, że jest czego zazdrościć mieszkańcom Pomorza. Mają stały dostęp do najlepszych sztuk sandaczy, szczupaków czy węgorzy. To jednak nie wszystko, bowiem wśród tradycyjnych dań tego regionu spotkać można także wyjątkową zupę z żółtej brukwi. To zapomniane warzywo uchowało się w przepisach pomorskich gospodyń i jest bazą jednego z codziennych obiadów.

Potrawy, które stanowią podstawę kuchni regionalnej, przygotowywane są często na bazie ziemniaków i innych dostępnych produktów. Choć kiedyś o urodzaj na polach było trudno, gospodynie dbały, aby ich daniom niczego nie brakowało. Tak zostało do dziś. Chcesz przekonać się, jak smakują pomorskie specjały? Wyruszamy nad morze!

Jak w tekście piosenki „Nie ma cwaniaka nad warszawiaka...”, tak nie ma także drugiej równie różnorodnej kuchni w Polsce. Wielokulturowość Mazowsza wynika z uwarunkowań historycznych. Ziemie te zamieszkiwały różne nacje, z których każda odcisnęła swój ślad na tradycjach kulinarnych. To właśnie dlatego wśród regionalnych przepisów znajdziemy nie tylko warszawskie flaczki czy kurczaka po polsku, ale również np. karpia po żydowsku.

Będąc w centrum kraju, szczególnie warto zajrzeć do obszaru kurpiowskiego, który ugości nas swoimi pysznym krupnikiem i chlebem z ziemniakami. Zachęcony? Dołącz do mojej wyprawy w głąb Mazowsza!

Jeśli miałabym wymienić po jednym charakterystycznym daniu z każdego zakątka Polski, pewnie byłoby mi ciężko. Są jednak potrawy, które zapadają w pamięć ze względu na swoją niepowtarzalność. Właśnie taki smakołyk stanowi podlaski sękacz, zaskakujący słodkością i smakiem wiejskich jaj.

Z uwagi na sąsiedztwo kuchnia podlaska znajduje się pod dużym wpływem Kresów Wschodnich, stąd wiele w niej dań ziemniaczanych, takich jak babki czy kartacze. Chcesz poznać ich tradycyjną i niecodzienną wersję? Przyłącz się do mnie!

Przez wieki Kraków był symbolem potęgi Polski, nawet obecnie wciąż budzi podziw wśród tłumów turystów. Kuchnia Małopolski wywodzi się jednak z tradycji austriackich i to z nich czerpie najwięcej inspiracji. Jeden z najdoskonalszych deserów tego regionu, czyli tort Sachera to czekoladowe arcydzieło pochodzące przecież wprost z Wiednia.

Nie mogę jednak nie uznać wspaniałości krakowskich flaków czy babki na bazie kaszy manny z bakaliami. Ziemia wielkich władców Polski swoimi kulinarnymi przysmakami zdecydowanie zachęca do lepszego poznania. Jeże więc chcesz dowiedzieć się więcej, wybierz się razem ze mną do Małopolski!

Przez wieki osiedlali się tu przybysze z różnych stron świata. Dlatego w tutejszej kuchni znajdziemy m.in. niemiecką kapustę, kluski i kiełbasy, polskie zupy, takie jak barszcz i flaki, czy zamiłowanie do używania śmietany, typowo litewskie potrawy z ziemniaków, pierogi z ostro doprawionym farszem oraz wędzone ryby i zupy z ryb łowionych w mazurskich jeziorach. Kuchnia Warmii i Mazur nie może się obejść bez przypraw takich jak; majeranek, kminek i kardamon. Mazurski smak to także świeżo wędzone ryby, jak węgorze oraz trocie. Specjalnością regionu, którego smaku się nigdy nie zapomina jest zupa z ryb i raków z dodatkiem ziół i brzozowej kory. Zabieram Was w kulinarną podróż do Krainy Tysiąca Jezior!

Górale oprócz oryginalnej muzyki i stylu ubierania, posiadają ciekawą tradycję kulinarną. Ukształtowaną w trudnych warunkach materialnych i klimatycznych. Urzekającą prostotą i wybornym smakiem. To m.in. kwaśnica przygotowywana z kiszonej kapusty, tradycyjnie bez dodatku innych warzyw. Czośnianka gotowana z ziemniaków, czosnku, cebuli i mięty. Prażucha, gęsta masa z uprażonej mąki jęczmiennej i wody, podawana ze smażonym boczkiem i kwaśnym mlekiem. Placki „moskole” z utłuczonych gotowanych ziemniaków, mąki wody, soli i jajek. Trudno też wyobrazić sobie kuchnię góralską bez oscypka, czy owczego mięsa w postaci baranich kotletów lub pieczonego udźca. Podhalańskie specjały zapija się grzańcem lub herbatką "po góralsku", ze śliwowicą. Odwiedzając ze mną Podhale masz pewność, że najemy się "po góralsku", czyli do syta.